bir genc kızın hayaleri-2 bölüm

Model Açıklaması

bir genc kızın hayaleri-2  bölüm

gibi birden beni tutmayı bıraktı ve şiddetle yere fırlattı. Ne olduğunu anlayamadım orada bayılmışım sanırım. Gözümü açtığımda; aydınlık bir odadaydım. Etrafa bakındım rüya gördüğümü düşünerek uykuya daldım tekrar, kapının çalmasıyla tekrar yerimden kalmak istedim ayak bileğimde bir acı hissettim? Ayağımdan yatağa zincirlenmiştim, ne olduğuna anlam veremeden bana daha kapıyı açan o kadın mı erkek mi ne olduğu anlaşılmayan şey bana doğru geldi ve!

—    Beyefendi seni doyurmamı söyledi akşam için hazır olmalıymışsın.

—    Yemek yemek istemiyorum.

—    Ben seni doyuracağım ve giydireceğim. Dedi.

Zorla elindekileri ağzıma tıkıyordu konuşmam fırsat vermeden sürekli ağzıma bir şeyler tıkıyordu. Yemekler artık bitmişti odadan çıktı gitti aradan 5 dakika geçmemişti ki elinde gayet şık bir elbiseyle geri döndü ve ayağımdaki zinciri açtı. Bana her istediğini yapıyordu, yediriyor, giydiriyordu. Ben daha tam anlam verememişken beni tuttu ve o dün gittiğimiz odanın önüne kadar adeta sürüklercesine götürdü kapıyı vurdu ve kapı açılır açılmaz beni odaya itti. Kapı gene kapanmıştı, beni hızlı ittiği için yere düşmüştüm o soğuk el gene beni kavramış ve yerden hızla kaldırıp yatağa doğru fırlatmıştı.

–          Artık zamanı geldi! Ve süre başladı dedi

Hiç anlam verememiştim ne süresi? Nedir bu anlamıyordum ve beni ayak bileğimden gene yatağa zincirlemişti. Sadece sesimi çıkarmadan yüzünü dahi görmediğim biriyle sevişmem gerektiğinin farkındaydım. Üzerimdeki elbiseyi öyle hızlı çıkarmıştı acelesi neydi zaten elindeydim ordaydım bana istediğini uzun uzun yapabilirdi. Hareketleri çok aceleciydi adeta bir yerlere yetişmesi gerekir gibi! Onu görmek istiyordum karanlıktı beni çırılçıplak kalana kadar soydu ve üzerime ne olduğunu anlamadığım soğuk bir sıvı döktü. İçim ürpermişti bunu tüm vücuduma hızla sürdü bunlar sanırım birkaç dakikasını almıştı. Benim hiç çırpınmamam onu ürkütmüş olacaktı ki bana karşı koy diye bağırdı. Ben bunun üzerine itmeye çalıştım üzerime yatmış beni tırnaklarıyla çizmeye başlamıştı canım acıdıkça ben daha çok çırpınmaya başlamıştım oda zaten böyle olmasını istiyordu. Bacaklarımı etkisiz hale getirmişti içime girecekti artık ama biran bunun olmaması için şiddetle ittim onu gülüyordu adeta bundan haz alıyordu, göğüslerimin üzerine o kadar yaslanmıştı artık canımın neresinin acıdığını bilemiyordum. Ve içimde beni tutan o elden daha soğuk adeta içimi donduran bir şey hissettim acı ve soğuk bunu başka nasıl anlatabilirim. Uyandığımda gene o odada çırılçıplaktım üzerimde kurumuş kan pıhtıları vardı. Ne olduğunu anlamıyordum neydi bu ağlamaya başlamıştım. Kapı açıldı ve gene o şey geldi beni ayağımdan çözüp yıkadı ben uyuyacağımı ve dinleneceğimi düşünmüştüm ki beni tekrar giydirdi ve tekrar aynı odaya götürüverdi. Bu yaklaşık 6 gün böyle devam etti artık vücudumu hissetmiyorum. En kötüsü de yaşadığımı da. Artık son gündü ve son kez o odaya atılı verildim. Ağlıyor bağırıyordum beni bırakması için ona yalvarmaya başlamıştım ama o nafile beni tekrar yatağa yatırmış bu sefer ellerimi ve ayaklarımı bağlamıştı artık çırpınmayacaktım zaten gücümde kalmamıştı. Artık bugününde bitmesini ve biran önce bu kâbusun bitmesini istiyordum. Camı açtı içeriye çık azda olsa ışık süzüyordu bana bak dedi. Korkuyordum bakarsam sanki her şey başa dönecekmiş ya da gördüğüm şey yüzünden bir daha asla uyuyamayacağımı düşünüyordum gözlerimi açmam için canımı yakıyordu ama görmek istemediğimi bir an önce benimle işini bitirip bırakması için ona yalvardım. Üzerimden kalmıştı yok olmuştu. Ne olduğunu anlamdan kendimi gene aynı odada buluverdim tanrım neydi bu alkımımı zorluyordun. Acaba geçen hafta çok içip rahatsız bir yerde sızıp kalmış mıydım? Ve ayağım gene kelepçeli kısır döngü gibiydi dönüp dönüp aynı yere varıyordum. Kapı çalmıştı içeri girdi ve ayağımı çözdü ben gene odaya gideceğimi düşünüyorken bana bir zarf uzattı ve bitti dedi. Çantamı üzerime doğru fırlatıp soru sormadan giyin ve 5 dakika içinde bu evden çıkmış ol dedi. Ben o heyecanla üzerime ne bulduysam geçirim ve koşar adımlarla evden çıktım. Arabam aynen bıraktığım yerdeydi arkamı dönüp bakmam istemiyordum ama o an bakmak istedim arkamı..

döndüm gelirken dikkat ettiğim pencereler 3. katın pencereleri yoklardı pencereler gitmiş yerine duvar örülmüştü. Aceleyle arabamın kapısını açtım tam kontağı çevirecektim ki önümde beliriverdi.

—    Nereye gittiğini sanıyorsun? Bu kaçıncı?

—    Lanet olası bırak beni ben bu araya ait değilim!

—    Evet, evet aslında sen delide değilsin hadi artık. Odana seni kim çözdü?